Irfan Abas

Esthetische rehabilitatie met een geïmpacteerde hoektand

Een geïmpacteerde hoektand kan in de weg zitten bij een esthetische rehabilitatie. In onderstaande casus is door een goede samenwerking met de implantoloog de hoektand verwijderd en de kaak opgebouwd om in tweede instantie een implantaat met tijdelijke kroon te plaatsen. De restauratief tandarts kon nadien middels een strakke wax-up en mock-up, de lach van de patiënt esthetisch restaureren.

Een patiënte van 46 jaar meldt zich bij tandarts Nurcan Yilmaz in de praktijk en heeft als zorgvraag een esthetische rehabilitatie van haar bovenfront omdat ze een mooiere lach zou willen (afbeeldingen 1, 2). De lach is fraai, maar is door de jaren heen verkleurd door éénvlaks restauraties. Ze wil ook graag een oplossing voor de grijs verkleurde hoektand linksboven. Dit is een melkcuspidaat, waar ze na haar 18e jaar op is geattendeerd door tandartsen. Ondanks dat er regelmatig is benoemd door andere tandartsen dat dit element verloren zou kunnen gaan, is er geen andere behandeling aan uitgevoerd dan verfraaiing middels composiet. De 23 blijkt echter een persisterende melkcuspidaat, dus 63 te zijn en heeft mobiliteit II. Uit de orthopantomogram (OPT) blijkt daarnaast dat de 23 geïmpacteerd ligt apicaal van de radices van de 12 t/m de premolaren. De 63 is niet sterk genoeg om een restauratie te dragen, dus in het behandelplan kiezen we ervoor om dit element te verwijderen. Mogelijke behandelopties voor locatie 23 zouden kunnen zijn om de melkcuspidaat te verwijderen en een cantilever etsbrug te maken met een vleugel buccaal of palatinaal op de 12 of 14. Beide elementen zijn, ook in verband met hoektandgeleiding niet de beste optie om als pijler voor een cantilever te dienen. Hetzelfde geldt voor een conventionele brug, waarbij de radix van de 12 ook de hoektandgeleiding moet opvangen. Daarnaast zijn volledige beslijpingen natuurlijk niet aan te bevelen bij gave elementen. We kiezen daarom in overleg met de patiënte voor een implantaat. In deze specifieke casus willen we jullie laten zien wat het belang is van een goede samenwerking met de tandarts, de implantoloog en de tandtechnicus en hoe je op een zo minimaal invasief mogelijke manier een casus behandeld waarbij er wordt voldaan aan de esthetische wens van de patiënt.

recente
publicaties

Tandarts
Irfan Abas

Complicatie na ’socketpreservation’ met PTFA-Membraan - Compromis­behandeling om defect te herstellen

Na een moeizame extractie van de 46 leidt een poging tot behoud van de processus alveolaris met een PTFE-membraan tot een flinke complicatie. Na verwijdering van het membraan blijkt dat er een groot botdefect is ontstaan. Door pre-implantologische chirurgie en nadien implantaatplaatsing is de situatie nog enigszins hersteld. Verslag van een compromisbehandeling.

Tandarts
Irfan Abas

Protocollair werken geeft resultaat! (DEEL 3) - Immediate delayed implanteren

Het vervangen van een of meer bovenfrontelementen is een ingrijpende behandeling voor zowel patiënt als implantoloog. Vanuit de orale implantologie bestaan hiervoor geen duidelijke richtlijnen. Ik probeer deze behandeling volgens een eigen protocol uit te voeren. Na eerdere artikelen over immediaat implanteren in de esthetische zone én implanteren in een geresorbeerde kaak, is dit deel 3: immediate delayed implanteren met het oplossen van een complicatie.

Tandarts
Irfan Abas

Implantaatplaatsing in de esthetische zone (DEEL 2) - Immediate fronttandvervanging én directe belasting

Het vervangen van een voortand door een kroon op implantaat is een ingrijpende behandeling voor de patiënt en een uitdagende voor de implantoloog. Als tot deze ingreep wordt besloten, en tand en radix dus nog niet verwijderd zijn, is dit voor een algemeen practicus het beste moment om de patiënt naar de implantoloog te verwijzen. Om tot een voorspelbaar en esthetisch resultaat te komen, kan deze aan de hand van een protocol de juiste wijze van behandelen opstellen. Middels een vierluik wil ik vier veelvoorkomende gevallen van implantologie in de esthetische zone op een rij zetten en toelichten hoe deze protocollair te behandelen. Na ‘Implanteren in de geresorbeerde kaak’’ in TP september 2019, is dit het tweede artikel.