Implantaatplaatsing in de esthetische zone (DEEL 2) - Immediate fronttandvervanging én directe belasting
Het vervangen van een voortand door een kroon op implantaat is een ingrijpende behandeling voor de patiënt en een uitdagende voor de implantoloog. Als tot deze ingreep wordt besloten, en tand en radix dus nog niet verwijderd zijn, is dit voor een algemeen practicus het beste moment om de patiënt naar de implantoloog te verwijzen. Om tot een voorspelbaar en esthetisch resultaat te komen, kan deze aan de hand van een protocol de juiste wijze van behandelen opstellen. Middels een vierluik wil ik vier veelvoorkomende gevallen van implantologie in de esthetische zone op een rij zetten en toelichten hoe deze protocollair te behandelen. Na ‘Implanteren in de geresorbeerde kaak’’ in TP september 2019, is dit het tweede artikel.
Een 40-jarige dame, letselschadejurist van beroep, wordt naar mij verwezen voor een consult voor een implantaat ter vervanging van de 21, die in haar jeugd een trauma heeft ondergaan (afbeelding 1-3). In de jaren na die gebeurtenis volgde een endodontische behandeling en plaatsing van een metaal-porseleinkroon. Hoewel deze esthetisch niet meer voldeed (qua vorm te sterk afwijkend van haar natuurlijke 11 en zichtbaar uit de rij stekend bij lachen) had het verleden haar ook een mentaal trauma bezorgd, waardoor zij altijd afgezien had van een behandeling van het element. Bij de laatste periodieke controle echter vond haar huistandarts een fistel aan labiale zijde van het element. Doordat er een gegoten stift aanwezig was tot op een derde van de radix en precies daar de fistel aanwezig was, bestond een sterk vermoeden op een radixfractuur. Een her-endodontische behandeling werd daarom afgeraden (afbeelding 1-4).
recente
publicaties
Voorspelbare prothetiek
Om de zachte weefsels rondom een implantaat zo goed als mogelijk dezelfde vorm te laten behouden als het tandvlees rond de oorspronkelijke tand, moet zowel het cervicale tandvleesprofiel als het emergence profile correct zijn. In de kritieke esthetische zone doen we dit door te werken met een tijdelijke kroon op het implantaat. Vanwege de kosten wordt dit vaak achterwege gelaten bij de (pre)molaren. Als we echter voorspelbare en esthetische prothetiek willen vervaardigen, is dit wél nodig. Middels deze casus wil ik laten zien dat dit ook op een makkelijke manier gerealiseerd kan worden.
Kaakverbreding C.Q. verhoging voor implantatie- Sinusbodemelevatie via laterale opening
Ten behoeve van het plaatsen van een implantaat kan het nodig zijn de kaak te verbreden of te verhogen. In de zijdelingse delen van de bovenkaak kan door pneumatisatie van de sinus maxillaris ook een kaakholteophoging noodzakelijk zijn, alvorens de implantaten geplaatst kunnen worden in voldoende hoog bot. Hierbij wordt het membraan van Schneider van de sinusbodem losgemaakt en naar coronaal verplaatst, zodat er een gedeeltelijk lege ruimte tussen sinusbodem en membraan ontstaat: de zogenaamde sinusbodemelevatie. Deze holte kan gevuld worden met botpartikels zodat er bot in de sinusholte kan groeien. Het omhoogbrengen van dit membraan kan op twee manieren worden uitgevoerd: via een laterale opening of via een crestale benadering. Middels een tweetal casus zal ik twee technieken laten zien om een laterale opening te verkrijgen waarna het membraan van Schneider met een minimum aan risico op beschadiging omhooggebracht kan worden.
Immediate implantaatplaatsing in de zijdelinge delen na extractie - Osseodensificatie van de osteotomie in de extractiealveole
Een van de uitdagingen van implantaatreconstructies is het behouden van de harde en zachte weefsels, dan wel het reconstrueren hiervan. Het plaatsen van een implantaat direct na extractie met botaugmentatie in de extractiealveole, is een methode van behoud waarbij de initiële stabiliteit van het implantaat essentieel is. In deze casus beschrijf ik hoe je in een lastige extractiealveole door middel van densificatie van de osteotomie een hoge initiële stabiliteit en ISQ-waarde kan bereiken.